Szaleństwo ostatniej nocy

Nietypowo zamieszczam posta rano. Miałam napisać wczoraj, ale zupełnie o tym zapomniałam i dopiero o drugiej nad ranem mi się przypomniało, że po raz pierwszy od kilku tygodni nie zamieściłam posta wieczorem. Ale i tak, jakby tego nie ująć, wczorajszy dzień był wyrwany z rzeczywistości. Mojej rzeczywistości. Zero liczenia kalorii, totalna samowolka. Żryj co chcesz, rób co chcesz. Na oko zjadłam około 2000 kalorii, z czego ponad połowa to słodycze. Przeżyłam genialne dwanaście godzin w innym świecie. W nocy wypiłam szklankę senesu z herbatą grejpfrutową i było dobrze. Rano czułam się lepiej. Wzięłam ostatnio kostkę czekolady i zaczęłam powoli powracać do starego życia. Dzisiejszy dzień jest dniem stabilizacyjnym. Od jutra kolejna część mojego 'wyzwania' ze słodyczami. Albo raczej ich brakiem. Wczorajszego dnia i dzisiejszego nawet nie zaliczam, bo zjadłam to wszystko celowo. Przynajmniej moje zapotrzebowanie na cukier mam zaspokojone na najbliższy miesiąc.
Postanowiłam, że nie będę się jutro ważyć. Boję się. Wolę to przełożyć na jakiś dzień tygodnia, albo w ogóle zważyć się w przyszłą niedziele. I coś czuję, że chyba tak zrobię. Ten tydzień był mocno średni. Mało ćwiczeń, średnie bilanse. I jeszcze wczoraj. Nie żebym miała wyrzuty sumienia, ale martwię się o efekty. Wole nadrobić ten tydzień i dopiero zobaczyć co się dzieje.

Swoją drogą, lubicie Harrego Pottera? Ja tą serię lubiłam od zawsze, mimo, że średnio ją znałam i przeczytałam tylko pierwszą część. Pierwsze dwie części znałam mniej więcej wcześniej, trzecią też. Czwarta wyryła mi się w pamięci, jest moją ulubioną. Dlatego zaczęłyśmy wczoraj od piątej, żeby nie tracić czasu. W rezultacie obejrzałyśmy i tak tylko dwie i dziś rano zaczęłyśmy Insygnie. Chciałabym, żeby Ron w końcu był z Hermioną. Ale i tak moja ulubiona i najbardziej nierealna para to Luna i Draco (albo Hermiona). Jeju, wybaczcie mi, że Wam przynudzam takimi głupotami, ale po prostu musiałam.

Kurczę, trochę było mi szkoda tego tygodnia, ale trudno. Czas i tak zleci, a efekty będą. Dlatego biorę się za siebie już od dziś. Będę ciężko pracować na moją wymarzoną sylwetkę. Do kwietnia na pewno dam radę. Nie zaprzepaszczę tego, co już osiągnęłam. Dążę do spełnienia mojego drugiego na liście celu.
Tak bardzo się cieszę, że mogłam przeżyć wczorajszy dzień. Nie ze względu na jedzenie, które zjadłam oczywiście. Tyle miłych wspomnień. Już dawno tak nie szalałam w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Pokazałabym Wam zdjęcia i filmiki, ale nie wiem czy to dobry pomysł.
Jak Wam Walentynki minęły?